Is het niet vreemd dat je geboren
wordt in een lichaam en jaren in
dat lichaam leeft?
Toch weet je niet wie er in dat
lichaam leeft.
Je bent
voortdurend op zoek naar de
persoon die je in de spiegel ziet.
Via de buitenwereld probeer je je
eigen binnenwereld te ont-dekken.
De ander spiegelt jouw en jij
reflecteert in die ander.
Er is een voortdurende samen-werking.
Toch ervaren wij dat lang niet altijd zo.
Wij draaien ons juist soms van mensen af.
Terwijl wij daar delen van onszelf zien.
Die delen worden geactiveerd,
maar kunnen op dat moment geen plek
in ons eigen hart vinden.
Alles is er al, dus dat plekje ook.
Het is alleen niet de tijd dat het plekje
gevonden kan worden.
Dat geeft verwarring.
Dat geeft verdriet…..
Wij leven ons gehele leven in ons eigen
fysieke omhulsel.
Wij voeden het en wij ontladen het.
Fysiek en spiritueel.
Wanneer je
naar al die processen kijkt
dan zie je pas dat de mens een raadsel is.
Dan spreekt hij/ zij ook nog in raadselen
en de verwarring is er.
Hoe gecompliceerd kan ons leven zijn?
Dan komt de transformatie.
Wij gaan ons ont-wikkelen en ont-dekken.
Dan komen de stukjes aan het licht.
Dan gaan ze gezien worden.
Een tijdrovend en intens proces.
Dan gaan wij eindelijk begrijpen wie wij
zijn.
Wij gaan de verbindingen sluiten en aansluiten.
Dan wordt zichtbaar wat altijd al gevoeld werd.
Dan krijgen wij zicht op onszelf.
Dan wordt het raadsel opgelost.
Wanneer het
raadsel opgelost is,
zullen wij niet meer in raadselen spreken.
Dan valt er veel op zijn plek.
Dan voelen wij dat wij verbonden zijn.
Dan voelen wij dat die afscheiding er
nooit was.
Alles was een illusie.
Nu vinden wij onszelf en onze waarheid.
Dan valt de illusie uiteen en wordt
bewaarheid.
Dan kan het eigenlijke leven beginnen.
Dan worden cirkels rond.
Dan ben jij mij en ik jou.
Het is nooit anders geweest.
Alleen dat raadsel konden wij niet oplossen.
Nu begrijpen wij hoe het zat.
Nu begrijpen wij hoe het zit.
Nu breekt het ei open en
toont zich onze ware belevingswereld
en breekt eindelijk de illusie waarin wij
altijd dachten te leven.
Het ware leven ontvouwt zich aan de
ware mens die wij altijd waren,
maar niet konden vinden.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
