Op de grens van twee werelden – 9 februari 2020

Waarom voelt het zo heftig in dit deel van onze transformatie?

Wij staan op de grens van een historische overgang.

Wij komen uit de lagere dimensies.

Wij creëerden daar onze eigen wereld voornamelijk vanuit ons denken.

Onze wereld was een wereld van dualiteit.

Goed en kwaad, licht en donker, juist en onjuist.

Wij waren gewend om alles vanuit de dualiteit te zien.

Nu zijn wij in de hogere dimensies en zijn wij gegaan naar trialiteit.

Niet uit twee maar bestaand uit drie aspecten.

Citaat artikel van Steve Rother:

Jullie gaan van een dualiteitveld naar een trialiteitveld, waar de polariteiten goed en kwaad, juist en onjuist, boven en onder, of liefde en haat niet bestaan.

Jullie hebben meer opties om mee te werken, en jullie beginnen vanuit een veel breder perspectief waar te nemen. Het is erg eenvoudig je dat voor te stellen. Denk aan een lijn, polariteit, met negativiteit aan de ene kant en positiviteit aan de ander kant. Wanneer trialiteit manifest is, zullen jullie een nieuwe connectie hebben met je Hoger Zelf, of eigenlijk een derde punt vanwaar je alles veel duidelijker waarneemt.

Als jullie werkelijk op die lijn zouden zitten, konden jullie niet onderscheiden waar het eindigt of waar een andere lijn begint, omdat je de lijn alleen kon voelen. Zodra de waarneming verandert en jullie je sterker verbinden met je Hoger Zelf, ervaren jullie een ander beeld.

Hier zit de moeilijkheid in de overgang van de periode waarin wij nu zitten.

Wanneer je vanuit de dualiteit kijkt kom je snel naar de opmerking het is goed, of het is slecht.

Wanneer je vanuit je hogere zelf gaat kijken zie je iets heel anders.

Tegenslagen zijn dan deuren die je door je eigen wil hebt willen openen.

Je krijgt ze maar niet open en dat voelt als tegenslag.

Maar gezien vanuit de trialiteit, vanuit je hogere zelf, zal je gaan merken dat die deur dicht is en dat er andere deuren open gaan, die je een veel mooier perspectief gaan geven.

Voorbeeld dat je zeker herkent.

Bij een reorganisatie verlies je je baan.

Dat is verdriet, misère.

Maar wat blijkt.

Die baan lag je toch al een hele tijd niet zo lekker.

Je had eigenlijk wel weg gewild, maar…..

Je ging voor zekerheid, niet voor geluk en dus bleef je waar je zat.

Hoeveel mensen hebben na verloop van tijd daarna niet gezegd, de baan die ik nu heb, daar had ik veel eerder naar moeten overstappen. Het heeft mij zoveel gebracht.

Vanuit de dualiteit zie je goed en fout.

Vanuit trialiteit zie je dat er een veel mooiere optie voor je beschikbaar was, jij ging niet omdat je koos voor veiligheid en niet voor gelukkig te zijn.

Wij staan nu op de grens van die twee werelden.

Door te kijken naar alles wat er aan het veranderen is vanuit dualiteit, “zie” je iets heel anders dan wanneer je dat vanuit je hogere zelf gaat zien.

Dat is een schakeling die wij nu bezig zijn aan te leggen, of liever gezegd te gaan gebruiken.

Het klinkt misschien allemaal wat ingewikkeld, maar door het te laten bezinken, zal je het gaan herkennen. Die herkenning zal een een hele stap verder brengen.

Die stap zal je hart verder doen openen.

Dan ben je weer een hele stap verder naar je eigen levens geluk.

Namasté

Martha Krul