Wij hebben vele levens geleefd naar het beeld van de ander.
Nu zijn wij een bijzondere drempel overgegaan.
Wij zijn op weg naar onszelf.
Wij zijn op weg naar de mens die wij echt zijn.
Wij kennen die mens nauwelijks
Wij voelen dat er een bijzondere mens in ons zit.
Onze ziel probeert het zo tussen de regels door wel wat over te vertellen.
Dat is niet de mens waarmee wij levens lang geleefd hebben en mee
naar buiten getreden zijn.
Het is bijzonder dat wij een zuivere mens in ons hebben zitten,
die wij nauwelijks kennen.
Wij waren zo gewend om water bij de wijn te doen.
Wijzelf konden het beter verdragen, vonden wij als dat wij het die
ander aandeden.
Dat is nu veranderd.
Wij leven vanuit onvoorwaardelijke liefde.
Daardoor komen wij tot de helderheid dat wij het ook onszelf niet
aan moeten doen.
Nu gaan wij de nieuwe tijd in van zuiver leven via ons gevoel.
Dat houdt in dat wij zijn die wij voelen dat wij zijn.
Dan mag je ook best je echte gezicht laten zien.
Dan mag je vertellen wat je werkelijk op je hart hebt.
Dan hoef je je niet in bochten te werken.
Dan mag je zijn die je bent.
En juist dat blijkt helemaal niet zo gemakkelijk.
Wij kunnen nog rustig even onze adem inhouden, omdat wij
denken dat het beter overkomt.
Alles is gevoeliger geworden.
Wanneer je je adem in blijft houden, voelt die ander dat je niet
volledig aanwezig bent.
Juist dat geeft een vertekende situatie.
Juist dat roept emoties bij de ander op, die je niet zou willen.
Door jezelf onvoorwaardelijke lief te hebben, is er voor de ander
alle ruimte om te functioneren.
Wanneer je jezelf in bochten gaat wringen, dan voelt die ander
zijn vrijheid ontnomen.
Geef jezelf de ruimte, dan kan die ander zich vrij voelen.
De nieuwe mens leeft in verbindingen.
De nieuwe mens leeft niet in aannames.
De nieuwe mens leeft in onvoorwaardelijke liefde en zuiverheid.
Dan komt alles in helderheid over.
Wanneer je gaat denken dan sluit het hart zich.
Wanneer je gaat voelen, dan voel je dat je alles tegen elkaar kan
zeggen, omdat je elkaar erkent in de zuivere mens die je bent.
Ook wanneer er even iets niet lekker loopt, zal de onvoorwaardelijke
liefde de verzachting geven van de omstandigheid.
Dan zal alles heel snel doorzien worden en met de mantel der
liefde worden bedekt.
Wij kijken op een zuivere manier naar de ander.
Wij voelen die ander en zijn emoties.
Die mogen er zijn.
Die mogen juist laten zien hoe je met jezelf omgaat.
Wij leren elkaar kennen door onszelf in zuiverheid te openen naar elkaar.
Pak elkaar bij de hand en voel dat het stroomt.
Je bent niet meer die je was.
Je bent op weg om een nieuwe versie van jezelf te worden.
Geef jezelf en daarmee de ander de ruimte om te ont-dekken.
Jij mag zijn die je bent, eindelijk.
Wees lief voor jezelf, je hebt jezelf lang genoeg ingehouden.
Je mag zijn die je bent.
Laat je emoties maar komen.
Twee weten meer dan één.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul