Wij leven in een tijd van tegenstellingen
Wij beleven deze tijd allemaal op onze eigen wijze.
Wij leven via onze eigen waarheid.
Wat is er dan veranderd?
Wij waren de zwarte schapen.
Wij traden naar voren, omdat wij niet volgzaam waren.
Wij vielen uit de boot.
Wij werden gemeden, omdat wij ons zo nadrukkelijk konden
uitspreken.
Wat is er dan veranderd?
Wij waren geen zwarte schapen, het was een naam die ons
werd gegeven.
Wij waren de uitzondering die de regel bevestigde.
En nu vraagt het universum ons om ons uit te spreken en
onze eigen weg te volgen.
De buitenbeentjes deden dat altijd al.
Voor de buitenbeentjes is er dus niets veranderd.
Het is de wereld om ons heen die veranderd is.
Die kijkt op haar eigen manier naar de voorlopers die altijd
al openlijk voor hun mening uit wilden komen.
Voel wie je bent.
Voel je je nog steeds geroepen om je eigen mening te verkondigen,
doe dat dan.
Wij zijn hier niet bij toeval.
Wij zijn hier omdat wij allemaal de kracht en het inzicht hadden,
hoe wij die kar moesten en wilden trekken.
Het is de toon die de muziek maakt.
Het is onze krachtige energie die onze woorden extra ondersteunt.
Daardoor is de toon van ons spreken belangrijker geworden.
Door het verwoorden van gevoelens, zijn mensen sneller geraakt.
Waarom?
Omdat wij allemaal gevoeliger zijn geworden.
Ben je krachtig, dan kom je krachtig over en dat is niet voor
iedereen even gemakkelijk.
Nogmaals het is de toon die de muziek maakt.
Door je via je hart te laten leiden en te voelen wat je kan en
mag zeggen op dat moment, zal je merken dat er kwartjes vallen.
Jij bent al heel lang gewend om te zeggen wat je vindt.
Je bent al heel lang gewend om daar tegenwind in te ondervinden.
Jij mag zeggen wat je wil zeggen.
Door ons met ons hart te verbinden, zullen wij het op de juiste
toon weten te verwoorden.
Alles is veranderd en toch is er niets nieuws onder de zon.
Het is het licht dat alles steeds in een ander daglicht zet.
Het is het licht dat dingen aan het licht brengt.
Het is onze gevoeligheid dat meer zichtbaar maakt.
Dat is niet voor iedereen even gemakkelijk.
Maar heb je iets te zeggen en voel je dat je het kan zeggen,
hou dan niet je mond.
Spreek en voel dat dit al heel lang je opdracht was.
De buitenbeentjes zijn hier om te schudden.
Er zijn ook momenten dat je juist niet wil schudden en ook dat is prima.
Het maken van je eigen keuze, dat is waar het om gaat.
Voel je vrij om die keuze al dan niet uit te spreken.
Jij bent een soeverein mens en daarvoor kwam je naar de aarde.
Je was altijd al soeverein en daarom wilde je in de voorste
gelederen lopen in deze tijd.
Je bent hier niet bij toeval.
Misschien voel je nu dat je wel degelijk die keuze ook zelf gemaakt hebt.
Dit wilde je toch niet missen?
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
