Wij schrikken bij het zien van het woord
“ontberingen”.
Wij denken dan makkelijk aan hele erge dingen.
Alles heeft twee kanten.
Net als het duister, activeren ontberingen ons.
Alles is in ons aanwezig.
Het zijn de omstandigheden die bepaalde krachten
in ons activeren.
Het is de combinatie, wat er precies in ons geactiveerd wordt.
Dit zie je ook in relaties.
Een andere combinatie van een relatie,
laat vaak een geheel ander mens zien.
Die andere combinatie maakt andere kanten van ons
zichtbaar.
Daardoor kan een nieuwe relatie ook helend zijn.
Het onderliggende probleem wordt dan vanuit een
andere combinatie van factoren, uitgewerkt.
In een periode van ontberingen gebeurt er veel in en
met ons.
Wij worden heel creatief.
Wij stellen ons eisen-patroon naar beneden bij.
Wij gaan heel bewust met onszelf om.
Wij hebben dan een scherpere opmerkingsgave.
Wij zien de kleinste dingen niet over het hoofd.
Net als het duister maken ontberingen bepaalde
kanten in ons wakker.
Het licht is er altijd.
Het is maar welke kant je uitkijkt.
Kijk naar het licht en je voelt je leermomenten.
Dan komen oude gewoonten naar boven en
worden in een vernieuwd jasje gestoken.
Wij zijn creatieve zielen.
Alles is verbonden.
Er is niets nieuws onder de zon.
In een periode van ontberingen zie je bijzondere
verbindingen ontstaan.
De ouden hebben het vaak al eens meegemaakt.
De ouden onderwijzen de jongeren.
De jongeren kijken op hun eigen wijze naar de ontberingen
en leren zo de ouderen.
De ene hand wast de andere.
De ouderen kunnen niet zonder de jongeren.
De jongeren niet zonder de ouderen.
Cirkels worden gesloten.
Er zal geen begin en geen einde meer zijn aan de cirkel.
Wij zullen alleen maar ZIJN.
Het universum laat het ons ervaren.
Soms niet op de manier waarop wij het hadden verwacht.
Verbinden is delen.
Delen is vermeerderen.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
