Wij zetten voortdurend verdere stappen op ons pad.
Het gaat bijna ongemerkt.
Wij merken dat wij moe zijn.
Dat kan niet anders.
Wij ontwikkelen zoveel lagen in onszelf.
Wanneer wij ons daar bewust van zouden zijn,
dan begrepen wij dat wij met een “on-menselijke”
opgave bezig zijn.
Dit had niemand je van te voeren kunnen vertellen.
De diepgang en omvang was toen zeker niet voor ons te bevatten.
Nu wij stapje voor stapje verder gaan, zien wij het in detail
ontvouwen van ons verlichte pad.
Wij leefden vanuit onze fysiek menszijn.
Wij waren altijd meer dan die fysieke mens.
Wij zijn een drie-eenheid.
Onze fysieke mens, onze ziel en ons hogere zelf.
Nu
wij transparanter worden, komen die andere delen meer in
het licht.
Wij gaan vanuit onze drie-eenheid functioneren.
Wij gaan door de vele lagen in onszelf en komen tot de kern
van ons bestaan.
Wij openen ons voor onszelf.
Nu komen ook onze ziel en onze hogere zelf in beeld.
Wij kunnen nu bewust met onze totaliteit contact maken.
Wij komen tot ons wezenlijk zijn.
Waarom is het dan juist nu alles zo gemakkelijk los te laten.
Omdat alles wat wij doorleefd en ervaren hebben,
ons gevormd heeft tot de mens die wij nu zijn.
Wij zien het als loslaten, maar alles heeft zijn wezenlijke plek
in ons mens-zijn gevonden.
Van daaruit heeft alles zijn functie.
Wij laten bewust los, doordat wij er geen controle meer over willen hebben.
Maar wij dragen het met ons mee in ons wezen.
Hebben wij een oude ervaring nodig, dan zal die in ons bewustzijn
naar boven komen.
Dan handelen wij naar onze eigen oude wijsheid.
Alles begint op zijn plek te komen.
Daardoor kan alles zich openen.
Dan zullen wij voelen wat het betekent om onszelf on-voorwaardelijk
lief te hebben.
Dan begrijpen wij wie wij zijn.
Dan doorzien wij ons wezenlijk zijn.
Dan komt alles tot helderheid.
Wanneer wij dat gaan zien en beseffen,
dan begrijpen wij ook door wat voor bijzondere veranderingen wij
zijn gegaan.
Dan voelen wij ons met ons hele wezen verbonden aan het AL.
Dan zien wij dat wij alles “schouwen” vanuit onszelf, onze ziel en ons
hogere zelf.
Dan wordt kijken, bijvoorbeeld in de natuur, niet meer kijken.
Dan voel je dat je met al je cellen gaat ervaren.
Dan ben je vol-ledig opgenomen in het AL.
Dat zal ons gelukkig maken.
Dan voelen wij dat de nieuwe mens in ons is ont-wikkeld.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
