Ook dit gezegde is ontdaan van zijn
negatieve lading.
Er werd gesteld dat jijzelf verantwoordelijk
was voor hetgeen je gedaan had.
Wat je zaait, zal je oogsten.
Wij zijn naar licht en liefde gegaan.
Daarmee is dit gezegde in een ander licht
komen te staan.
Wat je zaait zal je oogsten.
Je besteedt er zoveel tijd en liefde aan
en dat zal je merken.
Je doet het niet alleen.
Het universum is met je verbonden.
Alleen het allermooiste is goed genoeg.
Zo zien wij dat heel veel hetzelfde lijkt,
maar een wezenlijke verandering heeft
ondergaan.
Net als wijzelf.
Alles
is in een ander licht gekomen.
Alles lijkt, maar is niet hetzelfde.
Door snel door dingen heen te gaan,
zal je die subtiele verandering niet meteen
bemerken.
Juist dat kan een valkuil voor je zijn.
Wanneer jij nog niet voelt en ervaart dat jij
die nieuwe, liefdevolle lichtmens bent,
dan zal je vanuit een oude vertaling lezen.
Je zal dan een andere uitkomst van je
werken ervaren.
Alles is veranderd.
Het is zo subtiel dat je het bijna niet ziet.
Voelen doe je het des te meer.
Vandaar die stilte.
Vandaar die rust.
Daar wordt het verhaal verteld.
Daar worden de verbindingen met het universum
versterkt.
Daar wordt alles op zijn plek gelegd.
Jij bent niet meer die oude mens uit die
lagere energie.
Jij bent die lichte mens vervuld van liefde.
Niet alleen van liefde voor zichzelf,
juist daardoor ook vol liefde voor de ander.
Door je zachtheid ben je altijd welkom.
Door je zachtheid verbindt je je op een nieuwe
manier met die ander.
Wanneer je je eigen zachtheid herkent,
dan zal het nog sterker gaan stromen.
Alles dat gezien wordt krijgt aandacht en
zal gaan versterken.
De tijd gaat snel.
De uitwerking dus ook.
Ook dat zijn elementen waar wij mee mogen
oefenen.
Het
kind in ons is weer attent.
Er is weer zoveel te ont-dekken.
Er is weer zoveel uit te proberen.
Niets is wat was.
Niet was wat is.
Wat je zaait zal je oogsten.
Gods akkers zijn er klaar voor.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
