Hoe heerlijk is het om een dwaas te zijn.
Je eigen gevoel volgen.
Je niets aantrekken van de omgeving.
Je eigen plan trekken.
De mensen denken….
Een dwaas volgt zijn intuïtie.
De mensen praten tegen hem.
De mensen praten over hem.
Het deert hem
allemaal niet.
Een dwaas wordt niet voor vol aangekeken.
Een dwaas is in de ogen van de denkende
mens, iemand die je het niet aan mag rekenen.
Hoe anders ziet het universum de dwaas.
De dwaas is door alle stadia van het leven gegaan.
Het deert hem niet wat de ander zegt of doet.
Hij leeft zijn eigen leven.
Vol-ledig op zijn eigen gevoel.
In zijn eigen verlichte verbindingen.
De dwaas voelt zich vrij.
Niemand kan hem in een hokje stoppen,
al doen ze dat maar al te graag.
De dwaas heeft daar geen boodschap aan.
De dwaas is niets te dol.
Hij geniet met volle teugen.
Valt hij, dan staat hij onmiddellijk op en
vervolgt zijn blije, verlichte pad.
Hij leeft van moment naar moment.
Hij zit niet vast.
Hij vliegt in een hoge energie.
Hij laat zich niet pakken.
Hij kent het klappen van de zweep.
De dwaas is zo gek nog niet.
De dwaas is een verlichte ziel.
Die zijn eigen pad heeft gevonden.
Die vol-ledig zich zelf is.
Die zich op alle mogelijke manier heeft
ont-wikkeld.
Hij heeft zijn eigen kern ont-dekt.
Hij is zichzelf.
Het is
heerlijk om een dwaas te zijn.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
