Alles processen zijn op elkaar afgestemd.
Ook ons persoonlijke proces is op weg om naar
een hoogste stand te gaan.
Het is nog niet DE hoogste stand, maar wel de
hoogste stand van dit onderdeel van het proces.
Wij zijn als bloemen.
Hebben ons in het duister ontwikkeld.
Bijna ondergronds, zeker zo donker als daar.
Langzaam staken wij onze hoofdjes boven de
grond uit.
De een wat sterker en sneller dan de ander.
Boven de grond keken wij elkaar aan.
Vol verbazing zagen wij de dingen in een ander
daglicht, in een ander perspectief.
In het sterke zonnelicht zagen wij elkaar voor
het eerst echt.
Wij ontdekten onze schoonheid.
Wij voelden de liefde van Moeder Aarde.
Wij waren zo intens gelukkig dat wij het duister
achter ons hadden gelaten.
Wij groeiden door net als die bloemen.
Wij werden sterker.
Onze ruggen konden meer dragen en verdragen.
Nu staan wij volledig fier rechtop.
Wij staan volledig in onze kracht.
Met opgeheven hoofden kijken wij de wereld in.
De zon is bijna op haar hoogste punt.
In het proces geeft dat veel liefde en
warmte.
Het licht koestert.
Het licht versterkt het bewustzijn van de mensen.
Het licht brengt alles aan het licht.
Alles is en wordt gezien, juist nu.
De mens voelt zijn eigen kracht.
Weet hoe het was in het duister.
Dat nooit meer.
De nieuwe tijd is aangebroken.
Het is licht in ons hart.
Het licht toont ons waar onze weg ligt.
Terwijl de zon naar haar hoogste stand gaat,
steekt de mens haar hoofd fier omhoog.
Ik ben die ik ben.
Ik weet wie ik ben.
Ik ken mijzelf.
Ik ken mijn krachten.
Ik ken mijn onvoorwaardelijke liefde.
Ik ben het licht.
Ik ben verbonden met de eeuwige bron.
Ik ben.
Die beide hoogtepunten vallen samen.
Niet voor niets.
Alles is gepland.
Alles gaat volgens plan van het universum.
Alles loopt op schema.
Alles is gezien.
De tijd is NU.
Ik ben liefde.
Ik ben de waarheid.
Ik ben.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
