Wat een bijzonder proces is het toch.
Wij werden een jaar geleden naar volledige
stilstand gebracht.
Alles kwam stil te liggen.
De maatschappij verstilde.
Wij verstilden.
Het grote universele proces gaat door.
Niet alleen in Nederland, maar wereldwijd.
Het water begint aan de lippen te staan,
en voor velen is het al verdrinken.
Sluiten wat met liefde was opgebouwd.
Micro en macro processen lopen synchroon.
Bij hele zware berichten die je ontvangt in
je leven, wordt je teruggeslagen in je kracht.
Je moet bijkomen van de klap.
Je hebt tijd nodig om weer tot jezelf te komen.
Dan komt de verwerking van je zware bericht.
Na stilstand volgt de actie.
Dan is het kracht naar kruis.
In het groot is dat hetzelfde.
De verslagenheid is voorbij.
Ieder heeft op zijn eigen wijze een richting
gezocht van hoe nu verder.
Veel is letterlijk aan het licht gekomen.
Veel duister is zichtbaar geworden.
Maar genoeg is genoeg.
De tijd van apathie is voorbij.
De tijd van “begrip” is over.
Het universum stuurt al maar licht naar de aarde.
Wij zien het om ons heen.
De mensen die goedgelovig waren, beginnen
achter hun oren te krabben.
Zij beginnen te zien dat er dingen niet kunnen
kloppen.
De cijfers zijn er.
Mensen hebben hun eigen wijsheid.
Door de kracht die nu aan het versterken is,
gaan die krachten sterker werken.
Er vallen gaten in de verdediging van het
duister.
Die gaten kunnen niet meer gedicht worden.
Door die gaten komt het licht.
Dan wordt nog meer zichtbaar.
Het duister komt sterker in beeld.
Het duister wordt moe.
Het licht heeft de lichtmensen getransformeerd.
Ook zij zijn moe, maar weten hoe hun nieuwe
krachten aan te boren.
De zwarte auto rijdt op zijn reservetank.
De witte auto wordt onderweg gewassen en
steeds weer van brandstof voorzien.
Het licht is de sterkste.
Wij zien het en voelen het.
Dan weet je dat je dichter bij de grote
wending aan het komen bent.
Zie het licht en verbind je ermee.
Voel dat je dan in een andere trilling komt.
Het licht geeft verbinding en daarmee
een hogere trilling.
De verbinding van het licht wordt steeds
sterker.
De verbinding in het duister raakt
verward en verbrokkeld.
Raak niet vertwijfeld wanneer je geen
doorbraak ziet op het moment dat JIJ dat
verwachtte.
Maar zie dat het duister weer verder verzwakt.
Er is er maar
één die wint.
Het LICHT.
Het is een universeel plan.
De eerste doorbraak is de lastigste.
Dan gaan de mensen die het nog niet zagen,
ook wakker worden en durven zich aan te sluiten.
Dan gaat het steeds sneller.
Genoeg is genoeg.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
