Onze universele begeleiders zijn er meer dan ooit voor ons.
Zij hebben zoveel bewondering voor die mens op aarde.
Wanneer wij onze eigen “wil” en denken kunnen los laten,
vallen wij volledig terug in de armen van het universum.
Daar in die hoge trilling wordt hard voor ons gewerkt.
De mens die vanuit de lagere dimensies komt,
is dit helemaal niet gewend.
Wij voelen de zachtheid wanneer wij aan onze beschermengel
denken.
Wij zijn ontroerd wanneer wij een streling in de energie voelen.
Maar ons overgeven in die veilige armen,
nee, dat is een stapje te ver.
Vanuit die lagere dimensies was de mens gewend om te laten
zien dat hij/zij er zelf wel uit kon komen.
Zijn eigen boontjes kon doppen.
Dan waren wij sterk.
Dan lieten wij zien dat wij ons “mannetje” wel stonden.
Nu wordt ons gevraagd naar vertrouwen te gaan.
Ons in de armen van onze beschermengel te laten vallen,
zodat die zijn taak als beschermengel mag uitvoeren.
De mens is op dat punt heel twee-ledig.
Wil graag liefde, warmte en geborgenheid.
Het universum wil ons dat geven en dan zegt de
mens……. “Ik kan het zelf wel”.
Nu is het zo spannend, dat regel IK.
Het is als een klein kind dat gekoesterd wil worden.
Het wordt opgepakt door een lieve ouder om
geknuffeld te worden en springt met dezelfde gang
weer van schoot.
Hij kan zich niet overgeven aan die liefde en geborgenheid.
Je niet over kunnen geven aan de liefde en de troost die de
ander wil geven en daar juist zo’n behoefte aan hebben.
Het universum vraagt ons,
heb vertrouwen in ons.
Laat ons je in onze armen nemen.
Geef ons de mogelijkheid om je aardse leven te “verlichten”.
Laat ons de liefde en ondersteuning geven
waar je zo naar op zoek bent.
Je kent het….toeval
Wij noemen het zo.
Het geen je toe valt.
Maar het zijn onze beschermengelen die dat voor ons doen.
Zij laten ons weten dat zij er zijn
en toch vinden wij het moeilijk om hen volledig te vertrouwen.
Is dat niet heel tegenstrijdig?
Het universum staat klaar om je te koesteren.
Je te ontvangen in vertrouwen.
Je te beschermen.
Laat je vallen in die liefdevolle armen.
Laat je wiegen.
Laat zij je tranen drogen.
Je hoeft het niet meer alleen te doen.
Je bent immers in die hogere dimensie aangekomen.
Daar is het leven anders.
Daar is het licht en alles is er lichter.
Blijf hoog in je trilling.
Blijf verbonden met de BRON.
Vraag je hart wat je volgende actie is.
Je zal het horen of voelen.
Je krijgt de inzichten per omgaande in je eigen stilte.
Jouw beschermengel heeft nooit vakantie,
hij is er altijd voor je.
Dag en nacht is hij bij je.
Het is aan jou je te laten koesteren.
Laat los en laat je vallen…..
Je zal merken dat ook jij dan kunt vliegen.
Grote vleugels voeren je mee.
Je hebt er altijd zo naar verlangd.
Nu is het er voor je.
Laat los.
Doe het niet meer alleen.
Doe het SAMEN.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
