Wij hebben het allemaal moeten leren.
Gebruik je hoofd, je hebt het niet voor niets.
Het was de tijd dat er niet gepraat werd.
Er werd letterlijk gepoetst.
Wij hebben in stilte vele tranen gelaten.
Wij moesten nadenken en niet praten.
Wij stroomden over van emoties.
Maar praten deden wij er niet over.
De dooddoener was dat onze ouders niet konden praten,
die waren dat van huis uit ook niet gewend.
Ons hart bonkte in ons keel.
Want voelen en weten is van alle tijde.
Des te minder wij spraken, des te meer wij voelden.
En NU…..?
Vraagt onze hart om het stokje weer terug te krijgen.
Ons hart vraagt om eindelijk wel te gaan voelen.
Ons hart dat er altijd is geweest, maar onder de voet werd gelopen.
Bedenk wat je denkt.
Je bent zo moe, je kan niet meer.
Luister naar je denken en weet wat jij jezelf vertelt.
Het is meer van het oude, dan van het nieuwe.
Het nieuwe is het hart.
Het oude is het ego-denken.
Het oude wil gezien worden, het nieuwe wil gevoeld worden.
Werelden van verschil.
Die werelden dragen wij in ons.
Bedenk wat je bedenkt en je zal zien wat je voelt.
Praat tegen jezelf vanuit onvoorwaardelijke liefde.
Dan voel je de verzachting.
Dan mag je in de armen van jezelf liggen.
Dan mag je moe zijn.
Je hart zal het je vertellen.
De ziel en ons hogere zelf zijn inmiddels ook energetisch te
ontvangen.
Ook zij laten zich voelen.
Bedenk wat je bedenkt en je zal voelen dat je ziel en je
hogere zelf niet aangeschoven zijn.
Je hart kan met je ziel en je hogere zelf “praten”.
Je denken gaat daaraan voorbij.
Je denken zit in vakjes.
Je hart stroomt in een prachtige rivier.
Er is geen oponthoud in ons hart.
Ons denken denkt geblokkeerd.
Bedenk wat je bedenkt en je zal voelen dat je zelf deuren
dicht hebt gedaan.
Het oude is niet altijd het beste, maar het is wel bekend
en daardoor op een bepaalde manier, vertrouwd.
Laat jezelf los vanuit dat oude keurslijf en zet die kooi
maar open.
De sleutel is al heel lang zoek.
Bedenk wat je dan bedenkt en voel wat je voelt.
Laat die twee samenstromen en je leven zal op slag veranderen.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
