Vandaag laat de Aas van Pentakels zich zien.
Het universum blijft maar doorgaan met het aangeven van tekens.
Wij hebben zoveel mogelijkheden om onszelf naar tastbaar geluk
te leiden, dat wij per dag tijd te kort komen om ons daarop in te stellen.
Wij zijn scheppers is alle mogelijke vormen.
Onze keuzes zijn verbonden met manifestaties.
Onze werelden liggen open.
Alles is naar een hogere trilling gegaan en daardoor is alles veel
transparanter geworden.
Wij voelen veel sneller.
Wij weten onmiddellijk hoe te gaan en waar onze tekens mee
verbonden zijn.
Onze stilte leert ons omgaan met die verhoogde snelheid van tijd.
Wanneer je je eigen stiltes vermijdt, dan zal je horendol worden
van de mogelijkheden die er zijn, omdat ze doorspekt worden
door de ruis op de lijn.
Je kan niet naar je zuivere voelen, omdat je afgeleid wordt
door de omgeving.
Je ego en denken herkennen dat gaatje en springen er onmiddellijk in.
Wij zijn die universele, energetische mens en vervallen in onze
eigen beperkingen.
Wanneer wij onze innerlijke bron loslaten en ons naar dichtere
velden in de energie laten vallen, werkt de magie van het hogere
niet meer.
Dan komen wij in een confrontatie van beide velden.
In die lage velden kunnen wij niet manifesteren, zoals wij dat wel
kunnen in die hogere velden.
Je zal je onmiddellijk niet zo fijn voelen.
Je bent die lagere velden “ontgroeid” en je hart roept al tegen je,
kom terug naar boven.
Het verleden is voorbij.
Kom terug en vlieg door de magie, ontdaan van die ruis.
Dan voel je het antwoord van je vraag.
Dan zie je hoe te gaan.
Dan voel je de rust in je terugkeren.
Dan weet je hoe te gaan en welke keuzes de juiste zijn.
Een mens is een schepper in al zijn vormen.
Een mens is creatief.
Door te schilderen vanuit je hart schilder je je eigen tekens.
In je stilte zal je je eigen schilderwerken kunnen lezen.
Je kan een stuk klei in je handen nemen en het zal ineens veranderen
in een vorm die je aanspreekt.
Wij hebben zoveel mogelijkheden in onszelf, dat wi het lastig vinden
om er keuzes uit te maken.
Voel en weet.
Laat je hart spreken.
Laat je handen gaan en zie wat er ontstaat.
Wij hebben ons tastbare geluk in handen.
Ons denken kan zich daar geen beeld bij vormen.
Je voelt de verschillen.
Je hart vertelt je de tekens van hoe te gaan.
Je denken zegt, hier kan ik niets mee.
Het is aan ons om te begrijpen hoe wij ons kunnen verbinden
met het tastbare geluk dat wij in ons dragen.
Wij maken de keuzes of de deuren open staan of dicht zijn.
Ons hart zet de deuren open, ons denken kan de sleutel niet vinden.
In onze stiltes begrijpen wij dat wij geleid worden.
In onze stiltes voelen en weten wij.
In onze stiltes worden wij geleid naar verwondering.
Tekens zijn overal.
Des te meer wij ons in stilte richten op onszelf, des te groter
wordt de speelruimte om ons heen.
Dagdromen is niet niets doen.
Dagdromen is de diepte in gaan en dan zal je in de eindeloosheid
van jezelf terecht komen.
Je wordt niet voor niets steeds teruggeworpen in je eigen stiltes.
Je grootsheid wil gezien worden.
Dan laat je denken achter je en krijgen ego en denken hun
plek in de nieuwe mens.
De nieuwe mens is in een voortdurende dans met zichzelf.
Deze dans is gericht op het vinden van een vernieuwde balans.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
