Wij zijn onze eigen scheppers.
Wij bepalen zelf hoe wij naar ons leven kijken.
Hoe wij denken dat ons leven verloopt.
Wij zijn het die onze eigen beelden vormen.
Het universum laat zich aan je zien, zoals je denkt dat het universum
eruit ziet.
Blijf je met je denken dicht bij jezelf, dan zal je het leven op die
manier aan je voorbij zien trekken.
Geef je alleen aandacht aan hetgeen je ervaart in je eigen
kleine wereldje dan zal je “verkleind” door het leven gaan.
Wanneer je dichtbij jezelf wil blijven omdat je anders een
gevoel van overprikkeling ervaart, dan wil het niet zeggen dat
je niet groots kunt dagdromen.
In je dromen ga je aan denkbeeldige grenzen voorbij.
In je visualisaties voel je waar je hart naar uit gaat.
Dan voel je beelden in jezelf weer tot leven komen.
Oude herinneringen komen boven, waardoor nieuwe verhalen ontstaan.
Wij beleven ons eigen leven vanuit de hoek die wij verkiezen.
Je veilig voelen in en bij jezelf geeft je bijzondere momenten
van inzichten en doorzichten.
Durf je jezelf open te stellen voor hetgeen je getoond wordt?
Voel je wie je werkelijk bent en waar je toe aangetrokken wordt?
Dat zijn oude verbindingen die weer tot leven worden gewekt.
Door eraan te denken geef je aandacht en versterk je de beelden
die je voelt en ziet.
Je manifesteert je pad.
Voelt het goed, dan is het goed.
Zie dat dansende kleine kind dat nieuwsgierig achter iedere
boom wil zien wie daar is.
Voel de weidsheid van het leven.
Ook dat is te ervaren in je eigen kleine wereld.
Het is onze manier van kijken dat bepaalt hoe wij ons leven
in willen vullen.
Is die pijnlijke teen ons leven of is die pijnlijke teen vervelend?
Hoe gaan wij met onszelf om.
Wanneer ons fysieke lichaam door pijntjes aandacht vraagt,
zijn wij dan terug geworpen tot ons kleine fysieke lichaam?
Of zien wij dat ons lichaam maar een klein deel van ons grote
energetische geheel is.
Zijn wij ons denken?
Zijn wij ons fysieke lichaam?
Zijn wij dat grootse energetische wezen dat klank en kleur
geeft aan het universum?
Zij wij de splinter van de diamant of zijn wij die diamant?
Het bepaalt hoe wij naar ons leven kijken.
Door de transparantere energie is alles aan het vervluchtigen.
Denk aan water in een pan dat je gaat verhitten.
Het water wordt stoom en zal zich vermengen.
Dat is de mens van NU.
De mens die hoger en hoger trilt.
De mens die leeft in de trillingen die uitgezonden en ontvangen
worden.
Wie zijn wij en hoe groots willen wij leven?
Het is aan ons om ons hoofd op te richten of naar de stenen op het
pad te blijven kijken.
Je zal misschien minder vallen, maar door je in te stellen op je
energetische wereld, wordt er tijdig gewaarschuwd dat er iets
voor je voeten ligt.
Het is onze keuze van hoe te gaan.
Denken wij klein en beperkt en hebben wij geen notie van het
geheel dat wij zijn?
Dan ontdoen wij ons van veel pracht en praal.
Dan zien wij maar een deeltje van die immense werkelijkheid
waarin wij leven.
De keuze is aan onszelf.
Je zal het gevoeld hebben.
Maak je eigen keuzes en leef in alles dat voorhanden is.
Het is er niet voor niets en wij zijn hier niet bij toeval.
Alles is gepland en loopt via de energetische lijnen van dit grootse
universum.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul