Het lijkt erop dat de torens worden omgegooid.
De torens van waarheden waarop wij ons gericht hadden.
Deze torens vallen niet voor niets.
Niets is wat het lijkt.
Door je aandacht op de torens te richten, ontgaat je iets van
wezenlijk belang.
Het is je eigen verandering van mens naar energetisch wezen.
Wij kijken naar de vallende torens en voelen ongeloof.
Het geloof zit in onszelf.
Wij hebben de wijsheid in ons zelf.
Je bent als kind daar menig keer mee geconfronteerd.
Soms schreeuwde je het letterlijk uit.
Je stampvoette er nog bij om als kleintje kracht bij te zetten.
Je voelde het zuiver.
Je werd niet gezien en gehoord.
Nu vallen de torens om ons heen.
Informatie en desinformatie vechten om de aandacht.
Het netwerk waaraan wij allemaal verbonden zijn stuurt ons liefst
het bos in.
Misschien is juist dat bos een ongewilde aanwijzing van ze.
De natuur geeft ons rust, ruimte en hogere dimensies.
Wanneer je het niet meer weet, omdat je alles om je heen in ziet
storten, is de stilte altijd te vinden in ons hart.
Wanneer er van alles om je heen naar beneden komt,
ga naar je stilte.
Verbind je met je hart dat je eigen zuivere netwerk aanstuurt.
Je hart vertelt je alles dat je weten wil.
Niet alleen over jezelf, maar ook vanuit een veel bredere kijk.
Je hogere zelf en je ziel hebben energetisch contact en hebben
overzicht.
Dat overzicht vermindert emoties waardoor wij zo in verwarring
kunnen raken.
Je ziel heeft levens lange ervaring en weet hoe deze geschiedenis
zal gaan lopen.
Levens ervaring is van onschatbaar belang.
Atlantis en Lemuria zijn in onze eigen cellen opgeslagen.
Het
is aan ons om in onszelf te geloven.
Wanneer je het niet buiten jezelf kunt vinden, dan komt de
allerbeste oplossing in zicht.
Je zal dat inzicht al diverse malen voorbij hebben zien komen.
Wij zijn in ons hart verbonden met het oog van de storm.
Wij hoeven onze aandacht er maar op te richten en wij manifesteren
rust, stilte, inzichten en nog veel meer.
Wij zijn onze eigen scheppers en wij werken met en vanuit onze
energie.
Alles is mogelijk, tenzij je jezelf klein wil houden.
Sta je rechtop, of loop je krom.
Is je rug recht met schouders naar achteren,
of is je rug ingezakt en hangen je schouders.
Daar lees je je eigen antwoord.
Onze ruggen werden in de loop van ons leven steeds krommer,
omdat wij letterlijk en figuurlijk bezweken onder de lasten
die wij dachten te moeten dragen.
Wat je denkt manifesteer je.
Wordt je bewust van die last die je op je nek genomen hebt,
ga rechtop staan en laat zien wie je bent.
Kijk in de spiegel en geloof in jezelf.
Geef jezelf je eigen kracht, inzicht en wijsheid terug.
Je bent je eigen schepper en maakt je eigen keuzes daarin.
Laat je niet door die buitenwereld van de wijs brengen.
Je draagt je eigen levenslange wijsheid.
Wees eigen wijs en voel dat je meteen weer met die wonderbaarlijke
Bron bent verbonden.
Ontken jezelf niet langer.
Voel en weet.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
