Al levens lang weten wij dat wij verbonden zijn aan
onze eigen wijsheid.
Het is ons innerlijk weten dat steeds weer even om het
hoekje kwam en ons iets liet voelen.
Wij waren gewend te hollen, te rennen en te vliegen.
Wij lieten onze eigen wijsheid voor wat het was.
Even geen tijd voor……
Tijden zijn veranderd.
Wij namen door de versnelling afstand van onszelf.
Wij gingen door, zoals wij gewend waren.
Er ontstonden steeds meer barsten in de mallen die om
ons heen waren gevormd.
Dikke lagen van starheid vormden een waar keurslijf.
Niet klagen, maar dragen.
Vooral niet roepen en stampvoeten, maar doen wat je gezegd werd.
Die tijden zijn voorbij.
De dikke lagen vallen in stukken van ons af.
Het licht van binnenuit maakt zichtbaar verbinding met
het grote licht van onze Bron.
Wij voelen onze waarheid.
Wij voelen onze zuiverheid.
Wij voelen weer wie wij werkelijk zijn.
Nu
laat onze eigen wijsheid zich sterkervoelen en wij gaan daar
anders mee om.
Wij zijn op weg naar ons hart.
Alles dat wij in het verleden op hebben gepakt,
laten wij nu uit onze handen vallen.
Wat wij in het verleden aanpakte, heeft ons gevormd.
Het oude valt van ons af, het licht doet zijn werk.
Wij kunnen niet in een verstarde “verpakking” leven.
De nieuwe mens vliegt hoog en stroomt door het leven.
Het oude past niet meer en transformeert.
Wij bevrijden onszelf en zijn op weg naar de stem van ons hart.
Wij kunnen niet meer om onszelf heen.
Het is de stilte die ons voedt met onze eigen inzichten.
Het oude valt weg en het nieuwe komt in zicht.
Wat wij altijd voelden, wordt aan het licht gebracht.
Wij kenden onze eigen wijsheid, het maakte ons soms horendol.
Wij wilden, maar kregen de kans niet.
Wij waren streng voor onszelf zodat wij aan de wens van
de ander konden voldoen.
Die tijden zijn voorbij, het is ons hart dat spreekt.
Het is ons hart dat ons de zuivere waarheid vertelt.
Ons hart vertelt ons onze eigen waarheid.
Ons hart is verbonden met onze eigen veiligheid.
Ons denken probeert het af en toe nog over te nemen.
Het gaat niet meer lukken, je zal het voelen.
Je denken leidt je naar een doodlopende weg.
Je kan er niet meer uitkomen.
Je hart bonkt om zo je aandacht te vragen.
Luister naar mij, zegt die zachte liefdevolle stem.
Ik leid je naar je eigen licht, want je draagt het licht in jezelf.
Voel het, weet het.
Het is nooit anders geweest.
Wij waren door de eeuwen heen de zielen die verbonden
waren met het licht.
Wij komen van de sterren, wij leven nu op aarde.
Alles is grootser dan je denken je kan vertellen.
Vier je eigen grootsheid.
Vier het leven en je licht zal eindelijk op volle sterkte
kunnen branden.
Je bent hier niet bij toeval.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
