Wanneer wij naar de sterrenhemel kijken, dan voelen wij een
overweldigend gevoel door ons heen gaan.
De grootsheid en de weidsheid maken ons klein.
Wanneer wij begrijpen dat wij een klein universum op zich zijn,
dan begrijpen wij dat wanneer wij naar die grootsheid kijken,
wij een afspiegeling zien van onszelf.
Wanneer iemand overgaat naar een andere vorm van energie,
zeggen mensen vaak, er is een sterretje geboren.
In de energie vormt het een zich vanuit het ander.
De mens die als ster te zien zal zijn, draagt de ster als in zich mee.
De sluier van onwetendheid is verdwenen en er komt steeds meer
aan het licht.
Alles wat in ons diepe onderbewustzijn was verstopt,
wil nu gezien worden.
Langzaamaan durven wij stapjes naar voren te zetten.
Langzaamaan durven wij te gaan geloven dat wij grootser zijn
dan wij denken.
Heel langzaam richten die paradijselijke bloemen hun kopje op
naar het licht.
Zou het dan toch waar zijn?
Hebben wij het dan toch altijd goed gevoeld?
Klopt het dat onze eigen wijsheid, onze waarheid is?
Wat wij zoeken dragen wij al eeuwen lang in ons mee.
Waarom wij dat allemaal losgelaten hebben,
daar kan je boeken over schrijven.
Daar kan je hele bibliotheken mee vullen.
Zoek het niet buiten jezelf, je draagt het met je mee.
Je emoties laten het voelen, het is aan ons om onze emoties
op de juiste wijze te verwoorden.
Wij spreken zoals ons geleerd is.
Wij leren nu spreken vanuit ons hart.
Ineens merken wij dat wij een andere taal gaan spreken.
De taal vanuit het hart is verbonden met de taal van het licht.
Ooit was er de spraakverwarring.
Het maakte dat liefdevolle groepen uit elkaar vielen.
Nu worden de cirkels gesloten.
Het begin en het einde raken aan elkaar verbonden.
Er zal dan geen gisteren en geen morgen meer zijn.
Dan is het alleen het moment van het NU.
Dan voelen wij dat wij die ster uit het universum zijn.
Dan voelen wij dat wij het licht in ons dragen.
Al eeuwen lang zijn wij verbonden met het goddelijke licht.
Wij zijn ontstaan vanuit die Bron.
Het kan niet anders dan dat wij zelf goddelijk zijn, omdat
wij ooit door die goddelijke Hand zijn aangeraakt.
Dat licht laat zich niet doven.
Wat je aandacht geeft wordt versterkt.
Geloof in jezelf.
Voel de ster in jezelf.
Wij waren eeuwen lang gescheiden.
Nu weten wij dat wij altijd verbonden zijn.
In energie zijn geen grenzen.
Het is het AL-één.
Wij voelen dat wij allemaal verbonden zijn met het licht.
Daar wordt een verbindende taal gesproken.
Het licht heeft zijn eigen taal.
Die taal dragen wij in onze ziel.
De taal van verbinding.
Dan zal de mens lichttaal gaan spreken en die zal overal
verstaan worden.
De tijd van afscheiding is voorbij.
De donkere maand benadrukt de aanwezigheid van het licht.
Dat licht verbindt ons allemaal.
De tijd van het licht is NU.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
