Het stormt in en om ons heen.
Welke emoties nemen dan de overhand?
Vlieg je in je angsten?
Word je boos, omdat dit niet is wat je wil?
Voel je je gefrustreerd, omdat het niet gaat zoals je dacht dat
het zou gaan.
Het zijn de delen van ons oude-menszijn die het lastig maken.
Maar wij zijn mensen…….
Wij hebben zoveel kennis dat het lastig is om juist DAT stukje
te vinden waar wij mee verder kunnen.
DAT stukje is te vinden in onze stilte en in onze rust.
En precies DAT is een lastig stukje.
Je wil dit niet.
Je dacht.
Ego en denken die verbonden zijn aan je oude veiligheid
willen de overhand.
Je wil niet zitten.
Je wil je oude leven weer op de rails.
Dit had je niet verwacht van de transformatie.
Door reëel met ons zelf om te gaan, weten wij dat wij geen
reële beelden van een transformatie van onszelf konden
vormen.
Wij hebben dit nog nooit eerder doorgemaakt.
Er zijn geen referentiekaders te vinden.
Juist daardoor vliegen de emoties door ons heen.
Je zal voelen dat je in emoties door de diverse lagen heen gaat.
Soms zit je laag en dan voel je denken, boosheid en ego
naar voren stappen.
Die zijn met die lagen verbonden en voelen in een dergelijke
verbinding zich meteen gezien.
In je stille momenten komen de inzichten.
Dan komen er langzaam antwoorden op je vele vragen.
Wanneer je in een druk winkelcentrum, opgepakt tussen de
mensen een uitgang zoekt, is dat lastig.
Je zicht wordt geblokkeerd.
Door al die prikkels voel je je helemaal niet lekker.
Je valt terug naar lagere trillingen.
Het is een vicieuze cirkel.
Door uit die chaos te stappen zal je je tekens zien.
Je kan ineens een bordje uitgang te zien krijgen.
Je kan ineens zien dat je vanaf een balkon overzicht kan
krijgen.
Die
tekens waren er ook toen jezelf die uitgang zocht.
Alleen je was gericht op uitgang en niet op tekens.
Dat is vergelijkbaar met ons proces.
Wanneer wij er niet doorheen komen, dan is er maar
één oplossing en dat is stilte en rust.
Dan zakt de chaos en worden de tekens zichtbaar.
Door die tekens wordt er veel duidelijk.
Wij doen het niet alleen.
De verbinding met het universum is er altijd.
De chaos maakt dat je daar even niet aan hebt gedacht.
Je denken stuurde je een andere kant op.
Langzaam gaat die balans weer in evenwicht komen.
Het is de rups die nog niet denkt als de vlinder.
Het is de vlinder die nog niet volop gebruik kan maken
van zijn/ haar nieuwe mogelijkheden.
Het is zoeken en onderzoeken.
Het is voelen en weten.
Je bent veel verder dan je denkt.
Dat terugvallen, wat verbonden is met een overgang,
maakt je opstandig.
Dat mag, je krijgt alle kanten van jezelf te zien en te voelen.
Het is een heftig leerproces.
Wie ben ik?
Wie was ik?
Wie ben ik NU?
Alles wordt ondersteund vanuit het universum.
Het nieuwe licht in onszelf schijnt in en om ons.
De onrust ontneemt ons de juiste kijk op onszelf.
Vanuit chaos ontstaat die nieuwe werkelijkheid.
Ga reëel om met jezelf en daag jezelf niet onnodig uit.
Jij bent je eigen schepper.
Wat je aandacht geeft, versterkt.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
