Veilig in Jezus’ armen,
veilig aan Jezus’ hart.
Daar, in zijn teer erbarmen,
daar rust mijn ziel van smart.
Hoor, ‘t is het lied der eng’len,
zingend van liefd’ en vree,
ruisend uit ‘s hemels zalen,
over de glazen zee……
Het is een gedeelte van een oud gezang.
Velen zullen het meteen mee kunnen zingen.
Dit is de energie die heel sterk aanwezig is in het universum.
De mensen op aarde voelen dat het spel “zwaarder” wordt.
Ze begrijpen dat ze er zeker nog niet zijn.
Alles werkt met de balans.
De mensen op aarde krijgen het zwaarder te verduren.
Dat is heel duidelijk.
Wij zijn aan het eindspel bezig.
Wereldwijd is dat te zien en te voelen.
Het universum laat ons voortdurend weten er voor ons te zijn.
In vroeger tijden werd het gezongen in de kerken.
Men had het in die tijden ook zwaar,
op een heel andere manier.
Door het zingen van de liederen,
kreeg men kracht.
Voelden ze zich gedragen.
De samenwerking met het universum is voor ons veel
sterker en duidelijker geworden.
Nu wil het universum dat wij weten dat wij gedragen worden.
Dat is wat het universum voor ons kan doen.
Zij willen niets liever.
Wanneer je in stilte gaat zitten, voel je dat ze er zijn.
Voel je dat er soms bijna een warme deken om je heen geslagen wordt.
Dat je achterover mag leunen wanneer je daar behoefte aan hebt.
Het beeld van veilig in Jezus’ armen is heel beeldend voor deze tijd.
Jezus zei het: “IK ben één van U.”
Hij werd door de mensen anders gezien.
Dat was niet het beeld dat Jezus wilde overdragen.
Nog steeds is die eenheid er.
De liefde is en was er.
De opening naar het universum met alle begeleiders die
daar voor ons, hun deel van het proces doen,
is sterker voelbaar.
Dat is wat onze begeleiders ons ook graag willen laten weten.
“Wij zijn er voor jullie, altijd en altijd.”
Laat je achterover vallen.
Rust in die warmte en stilte.
Voel het licht en de liefde door je heen stromen.
Jij doet het werk op aarde.
Je wordt op handen gedragen door onze universele begeleiders.
Door je hart daarvoor open te stellen.
Voel jij de liefde en de warmte stromen.
Dan maken onze universele begeleiders een sprongetje van blijdschap.
Die verbinding gaat voor hen boven alles.
Je hoeft het niet alleen te doen.
Denk aan de lemniscaat.
Die verbinding is er altijd.
Het is aan jou om die te laten stromen.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
