Het grote ontwaken
in volop aan de gang.
Je kan niet slapend
blijven.
De stroming van de
energie is hoog.
Het geluid van deze
trilling is heel hoog.
Onze oren hebben
moeite om zich aan te passen.
Het licht is heel
fel.
Daar hebben onze
ogen het moeilijk mee.
Het kristallijne
licht dringt diep door.
De kleinste gaatjes
en kiertjes worden bereikt.
Je ziet om je heen
dat mensen onrustig zijn.
Niet wetend wat je
voelt, kan dat ook niet anders.
Wij kennen de
afbeelding van het Christusbeeld op de berg bij Rio de Janeiro.
Dit beeld is heel
sprekend voor deze aankomende periode.
De wijd uitgestrekte
armen.
De nieuwe mens is
liefdevol uitgenodigd om over de drempel te stappen.
Om daarmee een
volledig nieuwe periode in te gaan.
Het geeft
verwarring.
Het geeft
nervositeit.
Het lichaam wil ook
al niet altijd even gemakkelijk.
De poort van de
nieuwe dimensie is geheel geopend.
De eersten zijn al
schoorvoetend naar binnen aan het gaan.
De anderen wachten
en kijken om zich heen.
Het is als een
magnetische kracht die ons naar die mooie, vertrouwde energie trekt.
Het is allemaal zo
magisch.
12-12 Het
engelenportaal.
12-12 De volle maan.
12-12 Poortdag met
open verbinding naar het universum.
Alles werkt met
elkaar.
De aarde, de mensen,
de engelen en het verdere universum.
Het kristallijne
licht van liefde en vrede verlicht en verbindt ons.
Wij voelen ons
totaal veranderd.
Wij voelen ons weer
een kind dat in verwondering rond kijkt om te zien of het bekende
dingen ziet.
Het kind dat kijkt
of het dingen herkent.
Of het de tekens
herkent.
Zo stappen wij
voorzichtig de drempel van weer een nieuwe dimensie.
Gesteund door
elkaar.
Verbonden met
elkaar.
Als één grote
keten van licht.
De verwondering van
die bijzondere energie is te voelen.
Er wordt op ons
gewacht.
Een ieder is
uitgenodigd.
Denk aan het beeld
van Christus met de liefdevolle uitnodigende armen en weet dat
eenieder welkom is.
Niet alleen de
ontwaakte, maar ook de slapende mens.
Je kan niet meer
slapend blijven.
Het licht is te
sterk.
De liefde en de
vrede voelen wij in onze harten.
Dat stralen wij ook
uit.
De mens komt weer
centraal te staan.
De mens komt weer in
de verbinding met elkaar.
Wij zijn kinderen
van het licht.
Wij hebben die
verbindingen al heel lang gevoeld.
Toen begrepen wij
niet waar het precies mee te maken had.
Nu voelen wij dat
wij thuiskomen in een voor ons zo bekende energie.
Ik zie het licht in
jou.
Jij ziet het licht
in mij.
De schellen vallen
af.
Namasté
Martha Krul
