Het oude wijkt.
Wij hadden moeite met het loslaten van gisteren.
Het had ons immers gemaakt tot de mens die wij vandaag zijn.
Hoe kan je dan al het geleerde, los gaan laten?
Hoe dan verder?
Wij zijn niet meer die fysieke mens die bij tedere stap vooruit,
wil bedenken en hoe dan?
Wij zijn dat energetische wezen dat veel grootser is.
Het fysieke deel is maar een deeltje van het energetische wezen
dat wij zijn.
Het oude dat wij vast wilden houden, zat in ons hoofd.
Het zuivere energetische is verbonden met ons hart.
Het ligt niet opgeslagen in ons hart.
In ons hart is de deur die toegang geeft tot de zuivere kennis
die wij levens lang hebben vergaard.
Alles is verbonden.
In het AL is een bron van weten.
Ons hart kent de weg naar dit universele weten.
Door onze aandacht van hoofd naar hart te verplaatsen, voelen
wij hoe wij daar naar binnen kunnen.
Ons hart is verbonden aan het universele weten.
Ons hart kent alle deuren en voor ons hart is geen deur in het
slot gevallen.
Ons denken heeft dat bedacht.
Ons denken is beperkt en kan het grootte niet overzien.
Het is ons hart dat ons leidt op de weg die wij gaan.
Wij hebben het gevoel dat wij geen toegang meer hebben tot
een deel van onszelf.
Wij voelen het alsof wij verloren zijn op het oude pad dat wij gingen.
Dat is ook zo.
Het universum heeft de leiding.
Door je in verwarring te brengen zal je de eerste de beste strohalm
aangrijpen om te “overleven”.
Alles gaat volgens het universele draaiboek.
Je voelt jezelf verloren.
Je mist de grip op jezelf.
Wat doet een drenkeling die een reddingboei krijgt toegeworpen?
Die denkt niet, die handelt.
Dat is wat er nu met ons aan het gebeuren is.
Wij worden afgescheiden van delen in onszelf.
Die delen zijn verbonden met die wij waren en niet met de mens
die wij zijn.
Dan komt er een onverwachte helderheid naar ons toe.
Wij pakken het met beide handen aan.
Wij kunnen niet anders.
Het lijkt op een brug naar het nieuwe en dus bedenken wij ons
geen moment en gaan die kant uit.
Vol verwachting en in verwarring en dan komt er een verandering
in onszelf.
Wij
voelen en wij weten dat het goed is.
Ons hart leidt ons in verbinding met het AL.
Wij gaan en wij voelen dat wij de zuiverste paden in onszelf betreden.
Wij voelen dat wij aan het thuis komen zijn.
Wij herkennen deeltjes en die deeltjes gaan het grote geheel vormen.
Dan herkennen wij de mens vanuit ons hogere zelf en vanuit de
ziel en dan begrijpen wij dat ons denken hier geen beeld bij kon
vormen.
Wij komen thuis in het energetische wezen dat wij werkelijk zijn.
Het oude, aangeleerde valt eindelijk van onze schouders.
Wij kunnen alleen maar zuiver zijn in de mens die wij zijn.
Wij zijn transparant en doorzien het AL.
Het AL doorziet ons en weet dat het goed is.
Het zijn bijzondere tijden en dit is een bijzondere overstap.
De zon, de maan en de sterren hebben hun invloed op ons
nooit los gelaten.
De oude mens was terug gevallen in zijn eigen beperkingen.
Het AL opent zich via ons hart en geeft ons toegang tot het AL.
Je bent uniek, het AL is uniek en alles is verbonden en holistisch.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul