Wij komen steeds verder naar onze eigen heelheid.
Onze linker en rechter hersenhelft hebben elkaar gevonden.
Nu begint er in onszelf een vernieuwde dans te ontstaan.
Onze linker kant herkent de rechterkant.
Na een periode van elkaar bekijken, voelen die beide kanten
nu dat ze tot elkaar aangetrokken zijn.
Zij
begrijpen wat wij langzaam zelf gaan begrijpen.
Je bent ieder afzonderlijk belangrijk.
Samen weten wij meer en dat doet helemaal niets af aan de mens
die wij zijn.
Door elkaar te omarmen, kan alles zich openen.
De mens omarmt beide kanten van zichzelf.
Het vrouwelijke en het mannelijke komt tot heelheid.
De man kan zich daardoor openen en kan naar heelheid.
De vrouw mag zijn wie ze is en kan gaan stromen.
De
onderdrukte delen in onszelf komen aan de oppervlakte
en mogen gezien en gevoeld worden.
De mens is geschapen om te functioneren vanuit een totaliteit.
De mens heeft zich laten misvormen en heeft het daardoor met
minder dan de helft van zichzelf “moeten” doen.
Mannen mochten niet huilen en niet met poppen spelen.
De vrouw moet aan het aan-”recht”.
Hoe kan je de mens uit zijn kracht halen?
Hoeveel strijd heeft dat opgeleverd?
Nu spreekt het universum open en vrij via ons hart en komen
wij terug in onze zuivere oorsprong.
Het oude wordt het nieuwe.
Het oude was er altijd, maar het werd ontdaan van zijn zuivere
kracht.
Nu is er de onvoorwaardelijke liefde die alles verzacht.
De mannen mogen huilen en zich laten voelen.
De vrouw mag haar mannetje staan zonder dat haar wordt gezegd
dat ze haar op haar tanden heeft.
Wij zien niet de man of de vrouw, wij zien de totaliteit.
Wij zien de mens die wij ont-moeten.
Wij voelen de zuivere ziel waar wij ons mee kunnen verbinden.
Dan gaan werelden voor ons open.
Dan
voelen wij de waarheid van de ander.
Die waarheid is een aanvulling op onze eigen waarheid.
Samen weten wij meer dan één.
Des te meer zielen, des te meer vreugde.
Het oude komt in het nieuwe, zuivere licht aan het licht.
Wij gaan langzaam vanuit onze stilte los komen en gaan voorzichtig
voelen en schuifelend weer op pad.
Wij voelen hoe te gaan en waar onze frequenties overeenstemmende
frequenties mogen ontvangen.
Wij gaan leven vanuit onze eigen zuivere bron.
Wij zijn verbonden met die grote, zuivere Bron die ons altijd begeleid.
Wij zijn nooit los gelaten.
Wij hebben onze lijnen los gelaten.
De tijd van aanpassen is voorbij.
De tijd van wezenlijk zijn is aangebroken.
De mens gaat eindelijk rechtop staan en laat zich zien.
De bekrompenheid is voorbij.
De weidsheid is aangebroken.
Voel en weet.
De ander voelt en weet.
Je hoeft niets te zeggen.
Stil kijken naar de ander vertelt het verhaal van ons leven.
Onze ogen vertellen het verhaal tot in de diepte.
Alles wordt uitgezonden en ontvangen.
Reik elkaar de hand en je zal het voelen dat je letterlijk aangeraakt
wordt.
Wij kennen het beeld van de handen met de vingers die elkaar raken.
Wij zijn geschapen naar beeld en gelijkenis.
Wij gaan aanraken en aangeraakt worden.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
