Wij kwamen allemaal met onze eigen opdrachten naar de aarde.
Onze moeders brachten ons fysiek op de wereld.
Onze vaders hadden daar hun deel in gehad.
Delen van onze ouders en een groot deel van onszelf.
Wij kwamen op aarde en begonnen rond te kijken.
In stilte bekeken wij de wereld.
Ditzelfde hadden onze ouders gedaan.
In stilte je fysieke leven beginnen op aarde.
Ieder volgens zijn eigen programma.
Ieder in zijn/ haar eigen decor.
Wij kwamen met onze eigen wijsheid.
Zo klein als wij waren voelden wij dat en waren daarmee verbonden.
Wanneer ons iets verboden werd, omdat het niet in het plaatje
paste van de beleving van de omgeving, gebeurde er iets in ons.
Zo klein als wij waren voelden wij dat daar iets wat voor ons
niet prettig voelde.
Het bewustzijn liet het voelen, maar natuurlijk kon het niet in
woorden worden gevangen.
Ons voelen is weten was al sterk aanwezig.
Wij werden letterlijk aan de hand genomen.
Doe dit, doe dat, zeg dit, zeg dat…….
Je was als een stuk klei dat werd gevormd in de handen van
je omgeving.
Je schreeuwde moord en brand.
Je stampte met je voeten hard op de grond.
Soms kon je overgaan tot luid gillen,
je zou het laten horen dat je het er niet mee eens was.
Je voelde dat er over je grenzen werd gegaan.
Je koppige gedrag werd naar de buitenwereld goed gepraat.
Zij/ hij heeft een echte eigen wil.
Terwijl je je eigen zuiverheid verdedigde, werd er een etiketje
op geplakt, wat voornamelijk de aanpak van de ouders naar de
ander toe moest verzachten.
Je voelde het en je wist het.
Je werd gevormd om in de grote puzzel te passen.
Maar je zuivere stukje paste niet.
Geen probleem zei de buitenwereld dan passen wij dat stukje
aan, zodat het gaat passen.
Wij zien dat de paden van de zuivere kinderen en het aangeleerde
steeds verder uit elkaar lopen.
Niet het kind, maar de omgeving bepaalt vanachter een bureau
waar de lat komt te liggen.
Niet het kind, maar de maatschappij voerde de boventoon.
Alles is een slingerbeweging.
De top is bereikt, de nieuwe tijd heeft zijn intrede gedaan.
Niet de mens achter het bureau, maar het kind zal weer het
uitgangspunt zijn.
In de nieuwe tijd leeft de mens vanuit zijn/ haar eigen zuivere
hartverbinding.
Voelen is weten is weer de leidraad.
Voel wie je was voor je gevormd werd om in de puzzel te passen.
Voel wie je werkelijk was toen je op aarde kwam.
Laat die aangeleerde ballast van je afvallen.
Je hebt je eigen wijsheid nog altijd bij je.
Door te voelen, weet je hoe te gaan en hoe te handelen.
Loslaten is geen stap terug, het is een grote stap vooruit.
Geef geen aandacht meer aan die “misvorming” van jezelf.
Geen jezelf je eigen, zuivere vrijheid terug.
Sluit je eigen cirkel.
Het einde en het begin zal dan samenvallen.
Er zal geen einde en geen begin meer zijn.
Het leven is dan alleen maar ZIJN en leven in het NU.
In vrijheid zal de ziel zich op de juiste wijze verbinden,
gedragen door het NU.
Is dat moment voorbij, dan zullen de zielen in vrijheid door stromen naar het
volgende moment en opnieuw een verbinding maken.
Zielen zullen elkaar niet bij toeval ontmoeten.
Het universum heeft het draaiboek en wij leven vanuit dat boek
met onze eigen keuzemogelijkheid op aarde.
Het is de eenvoud die het moeilijk maakt.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
