Wij rijgen een ketting van onszelf.
Gisteren waren wij die wij waren.
Vandaag zijn wij die wij zijn.
Gisteren leerde ons te leven in de dag van gisteren.
Vandaag zijn wij de vernieuwde schakel van vandaag.
Vandaag worden wij bijgewerkt tot de schakel van morgen.
Wij groeien van dag naar dag.
Door vast te houden aan gisteren, vervormen wij onze schakel
van vandaag.
De schakel van gisteren, is de basis voor de schakel van morgen.
Wanneer wij wachten op de dingen die komen gaan, blijven
wij hangen in de schakel van het verleden.
Wij zijn net als de dag zelf.
Wij worden licht, wij worden donker en dan veranderen wij
van vorm en inhoud.
Wanneer wij niet mee gaan van dag naar dag,
zullen wij als spinrag aan de zoldering komen te hangen.
Wanneer wij vasthouden aan tijden die voorbij zijn, vervormen
wij de mens die wij zijn.
Stromen wij mee van gisteren naar vandaag, dan zullen wij
onszelf verder opbouwen op de lagen die wij vanuit het verleden
in onszelf hebben opgebouwd.
Het is een voortdurende verandering die gaande is in de mens.
Gisteren waren wij andere mensen dan dat wij morgen zullen zijn.
Doordat ons bewustzijn voortdurend verandert, verandert ook onze
kijk op onszelf, al hebben wij dat nauwelijks in de gaten.
Niets is zoals het was.
Alles stroomt, terwijl wij denken dat wij vasthouden aan gisteren.
Wij zijn ondergedompeld in de stroming van het leven en daarin
is geen moment gelijk aan het voorgaande.
Ons leven heet niet voor niets leven.
Wij zijn levende organismen en wij veranderen van moment naar moment.
Grote cirkels van verandering draaien om ons heen.
Wij zijn een universum op zich.
De lagen van weten en kennis komen in een ander licht.
De lagen van opgeslagen kennis blijken dieper te zijn dan wij dachten.
Onze eigen wijsheid gaat zijn eigen wijze rol spelen.
Oude herinneringen komen naar boven in het bewustzijn en gaan
zich vermengen met de kennis van gisteren.
Ineens voelen wij dat wij weer veranderd zijn.
En wij maar denken dat wij het verleden niet los konden laten.
Het verleden heeft ons losgelaten en de kennis is veranderd van vorm.
Wanneer wij opstaan en het gevoel hebben dat wij nog zijn die wij
waren, dan komen wij “bedrogen” uit.
Niets is meer hetzelfde als dat wij naar bed gingen.
Wij kunnen zoeken in hoeken en gaten, maar zullen niet vinden
waar wij echt naar op zoek gingen.
Leg je handen maar in je schoot en voel wat je lichaam je wil vertellen.
De nieuwe aarde wil gevormd worden en daar zijn wij bij nodig.
Draai je maar om je as en laat bewust achter je, wat toch wel in
je is blijven zitten.
Maak het je niet te moeilijk.
Leven is niet statisch, maar wordt per ogenblik opnieuw gevormd.
Dat zijn wij en zo leven wij al eeuwen lang.
Langzaam komen wij tot die kennis.
Je bent niet die je was.
Je bent niet die je zal worden.
Je bent in elk moment uniek en niet te vergelijken met wat dan ook.
Leef in het NU en haal alles eruit wat je nodig hebt.
Alles is aanwezig.
Wat je aandacht geeft wordt versterkt.
Dat is de cirkelgang van de mens die nu aan de wieg staat van
die nieuwe wereld.
Het is allemaal zo bijzonder.
Er zijn geen woorden voor te vinden.
Leef je leven ten volle, alles wil gezien en gevoeld worden.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
