Ruimte geven aan mijzelf

Tijdens deze transformatie leggen wij een hele belangrijke weg af.

Het is de weg naar onszelf en die weg gaat door onszelf.

Wij hebben een pijntje hier en voelen een spanning daar.

Wij leren onszelf van binnen en van buiten kennen.

Doordat wij zo onder gedompeld worden in de processen,

willen wij niets liever dan dichtbij onszelf blijven.

Dichtbij onszelf en in stilte.

En juist dat heeft een heerlijke uitwerking op ons proces.

Alleen zijn met onszelf, geeft ons de beste ruimte om onszelf

te leren kennen en herkennen.

Onze innerlijke stem is daar een belangrijk deel van.

Door met onszelf in gesprek te gaan krijgt onze innerlijke stem

meer aandacht en ruimte.

Er is een belangrijk onderscheid tussen onze innerlijke stem

en onze stem die verbonden is met onze angstgevoelens.

Des te meer vertrouwen wij in onszelf krijgen, des te meer

kracht en aandacht geven wij aan onze innerlijke stem.

Dat is belangrijk omdat dit een belangrijk deel is voor de verbindingen

vanuit het universele, energetische wezen en het universum.

Doordat wij onze innerlijke stem gaan ontwikkelen, gaan wij de

verbindende gesprekken leren opvangen tussen onze ziel, ons

hogere zelf en dat alles geleid vanuit ons hart.

Dit zijn delen van onszelf die niet tot nauwelijks aan bod zijn

gekomen tijdens ons mens-zijn.

Wij deden niet wat wij graag wilden, wij luisterden als mens

naar de indirecte opdracht van de ander.

Wij zaten in het keurslijf en wij trokken daar zelf de touwtjes

nog eens flink strak van aan.

Wij waren echt niet lief voor onszelf.

Wij legden onze eisen veel en veel te hoog.

Heel langzaam gaan wij de weg op van de onvoorwaardelijke

liefde.

Langzaam gaan wij inzien, dat wij de stip op de horizon zijn.

Eindelijk gaan wij begrijpen wat onze plek in het spel is.

Het gaat in ons leven altijd om onszelf.

Onze innerlijke stem is met dat deel van het proces verbonden.

Onze innerlijke stem geeft ons raad.

Het is aan ons om onszelf te vertrouwen, zodat wij met die

innerlijke stem in gesprek kunnen gaan.

Tijdens onze stille momenten horen wij die stem regelmatig.

Het is niet altijd ons denken dat wij horen spreken.

Maak verbinding met het punt op je voorhoofd en voel wat

er dan gaat gebeuren.

Doordat punt aandacht te geven gaat het zich verder openen.

Het chakra dat erboven zit, de kruin en het chakra dat er onder

zit, de keel, zullen zich meteen laten voelen.

Je zal merken dat je keel wat onrustig wordt.

Precies wat de bedoeling is.

Je merkt het meteen, die aandacht versterk de werking van

die chakra’s.

Het is zo eenvoudig om met energie te werken.

Denk eraan, visualiseer het en de energie gaat veranderen.

Leg je hand op een chakra en je zal voelen dat het chakra gaat

reageren.

Wij zijn onze eigen leermeesters.

Wij zijn onze eigen heelmeesters.

Geloof in jezelf.

Vertrouw op jezelf.

Geloof in magie.

Hoe groot wil je je wereld hebben.

Jij bent de schepper van je eigen universum.

Het leven wordt intens en dan gaan wij begrijpen dat wij het zijn

die het voor het zeggen hebben.

Tot die tijd maakt de buitenwereld ons dol en dan maken wij

eindelijk de keuze om over te stappen naar het energetische wezen

dat wij al lang zijn.

Namasté

Ik zie het licht

Martha Krul

Beperkingen

Levenslang werd ons de ruimte tot leven ontnomen

Wij werden niet gezien door de ander.

Het kon ons intens verdrietig maken.

Wij wisten het al heel lang.

Wij waren wonderbaarlijke wezens.

Wij waren door de goddelijke Hand aangeraakt.

Wij kenden geen grenzen.

Nu wij door onze transformatie weer teruggaan naar die tijd

van grenzeloosheid, zijn wij het zelf die ons beperkingen opleggen.

Wij laten ons leiden door emoties en door het logisch denken.

Ons logisch denken blijkt heel onlogisch te zijn.

Het legt ons de beperkingen op waar wij in het verleden zo verdrietig

van konden worden.

Nu doen wij het zelf.

Wij voelen ons klein.

Wij hebben het gevoel dat wij niet voldoen aan…..

Wie is het die ons dat vertelt?

Wij zijn het zelf.

Waarom kunnen wij onszelf geen grenzeloze vrijheid geven?

Waarom beperken wij onszelf?

Waarom laten wij ons onderdompelen in onze emoties?

Waarom willen wij niet in vrijheid stromen.

Waarom vormen wij beelden van hoe wij denken dat ons bestaan

er uit zou moeten zien?

Waarom kunnen wij niet gewoon zijn en ervaren?

Waarom vormen wij beelden en willen wij dat ons leven zich

voegt, naar die beelden?

Kunnen wij niet gewoon gelukkig zijn?

Waarom kunnen wij dat niet?

Wat is het beeld dat wij zelf vormen van geluk?

Het is ons logisch denken dat ons niet aan onze eigen beelden

laat voldoen.

Wanneer wij gewoon zijn en stromen door het leven dan zal

het leven voor ons op een geheel andere manier worden ingevuld.

Wie zijn wij dat wij bepalen dat wij alleen op die manier gelukkig

kunnen zijn?

Wij misvormen ons leven door er plaatjes op te willen plakken.

Voldoet het plaatje niet, dan kan het leven niet zijn, zoals bedoeld.

Wie zijn wij dat wij ons eigen leven misvormen?

Wanneer wij ons leven in alle rust laten ontstaat, voelen wij dat

er een andere manier van ervaren is.

Ieder moment heeft goede delen in zich zitten.

Wij zijn het zelf die daar een veranderd beeld van willen vormen.

Wij denken het zal zo gaan en dan ben ik gelukkig.

Is er dan maar één manier om gelukkig te zijn…..

Door onszelf de volledige vrijheid te geven, voelen wij dat er

vele mooie momenten worden getoond.

Het is niet onze wil die maakt dat wij gelukkig zijn.

Het is het leven in overgave, vertrouwen en dankbaarheid dat

kleur geeft aan ons bestaan.

Wanneer je een bloem aangereikt krijgt is iedere bloem een

geschenk vanuit de natuur.

Het is niet alleen de roos die bijzonder is.

Een bloem is een bloem en dat is zowel de tulp als de roos.

Net als mensen zijn bloemen allemaal bijzonder.

Ieder mens is een wonder op zich.

Door onszelf te ontdoen van die beeldvorming, gaan wij ervaren

dat in alles een godswonder aanwezig is.

Alles dat met de natuur is verbonden, is verbonden met de Schepper.

Alles is aangeraakt vanuit de Schepping.

Wij zijn het die de Schepping met eigen ogen en eigen denkbeelden

vorm willen geven.

Daardoor valt een deel buiten de boot.

De Schepper heeft alles met de goddelijke Hand aangeraakt.

Wie zijn wij om die goddelijke Vonk niet te zien, omdat ons

denkbeeld een ander plaatje vormde.

Wij doen niet alleen onszelf gruwelijk tekort.

Wij ontkennen de Schepping en dat is op zich heel verwonderlijk.

Laat die beeldvorming maar los en geef daardoor jezelf de

vrijheid om ALLES te ontvangen en om van ALLES te genieten.

ALLES mag er zijn.

Door te leven vanuit het hart voelen wij dat alles verandert en

dat alles wonderbaarlijk is.

Namasté

Ik zie het licht

Martha Krul