Het is een drijfveer die altijd al in de mens aanwezig was.
Als klein kind wezen wij de helpende handen al af.
Wie dachten zij wel dat …..
Wij konden het zelf wel.
Nu gaan wij door turbulente tijden.
Het wasmachine programma staat aan.
Wij tuimelen van het ene in het andere.
Het universum kijkt naar ons.
Het universum verbaast zich over ons.
Waarom?
Is de vraag die wij horen.
Waarom wil de mens geen hulp?
Waarom wil de mens alleen geven en niet ontvangen.
Wat is het dat de mens wil bewijzen?
Wij willen voor “vol” aangezien worden.
Wij voelen ons niet volwaardig wanneer wij het niet op
eigen houtje kunnen doen.
Twee weten meer dan één.
De nieuwe mens leeft vanuit frequenties en verbindingen.
De nieuwe mens voelt zich aangetrokken tot elkaar.
De nieuwe mens is het tegenovergestelde van die oude mens.
Waarom is het zo moeilijk?
Het zit in onze genen en nu gaat de onvoorwaardelijke
liefde ons verzachten.
Wanneer wij geen hulp willen aanvaarden, geven wij niemand
de kans om hulp te bieden.
Daar zijn twee partijen voor nodig.
Wanneer wij verzachten in onvoorwaardelijke liefde, dan gaan
wij voelen dat wij elkaar de ruimte geven door hulp te aanvaarden.
Dan begrijpen wij dat wij de ander ruimte geven door te kunnen
ontvangen.
Dan zal het gaat stromen.
Dan komen geven en ontvangen in balans.
Wij willen leven in vrijheid, maar hebben niet in de gaten
waar wij onszelf die vrijheid ontnemen.
Wij willen het zo en daarom…
Die tijden zij voorbij.
Voel en weet.
Wanneer wij strepen zetten in onze manier van functioneren,
dan trekken wij grenzen.
Dan zal er geen vrijheid zijn.
Dan zullen wij de hulp niet kunnen aanvaarden.
Voel je hart en laat het spreken.
Ontvang wat je in liefde wordt aangeboden.
Geef niet alleen die ander, maar ook jezelf de ruimte om te stromen.
Geven en ontvangen, zijn niet gescheiden.
Ze horen bij elkaar.
Je staat echt op je beide benen, wanneer je ruimte geeft aan
die ander.
De handen wassen elkaar.
Je bent goed zoals je bent en dus mag je ontvangen.
Het maakt je niet minder, het maakt je meer.
Je geeft niet alleen jezelf ruimte, je geeft ook die ander de ruimte.
Wij zijn verbonden, zonder verbindingen kunnen wij niet stromen.
Geef jezelf de vrijheid en weet dat je heel bijzonder bent.
Je bent geliefd, je bent uniek en je bent vrij.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
