Wij lezen ons eigen levensboek.
Het is een boek waar je niet verder dan de bladzijde
van vandaag kunt lezen.
Het is een bijzonder boek.
Geen boek is gelijk aan dat van de ander.
Geen boek kan in voren worden gelezen.
Wanneer wij terugkijken naar het begin van het boek,
dan zien wij dat wij geen idee hadden van hoe het levensboek
zou verlopen.
Waarom dan terug blijven kijken naar het begin van het boek.
Waarom dan rond blijven lopen met de vragen, waarom?
Het is gegaan zoals het is gegaan.
Het leven bracht ons naar lessen.
Niet alleen in hoe te handelen tijdens problemen,
maar ook hoe ons te verbinden met andere zielen op aarde.
Iedere ziel liep zijn/haar eigen pad.
Iedere ziel leerde zijn/ haar eigen levensopdrachten.
Iedere ziel had een eigen opdrachtenpakket uit te werken.
Iedere ziel had ook zijn/ haar eigen vaardigheden om die
opdrachten uit te werken.
Geen ziel is gelijk, geen opdracht is gelijk.
Ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is.
Het is ons karakter, onze afkomst en onze ervaring die ons
leiden op het pad van onze ontwikkeling.
Geen pad is gelijk, iedere ziel doet het op zijn/ haar eigen wijze.
De toekomst is niet te lezen in ons boek.
Dat heeft meerdere redenen.
Wij ontwikkelen ons nog iedere dag.
Wij veranderen van moment naar moment.
Wanneer wij ons boek vooruit zouden kunnen lezen,
zouden wij een vast gebaand pad gaan lopen.
Wij zouden onze mogelijkheden niet onder ogen zien.
Wij hadden dan alleen ons focus op het pad dat beschreven was.
Alles ligt open, wij zijn geopend en alles is verbonden.
Wij maken onze eigen keuzes daarin en daardoor verandert het
pad constant van richting.
Wij schrijven ons boek iedere dag een stukje verder.
De vrijheid die wij onszelf geven is van grote invloed op
de richting die wij gaan.
Volgen wij ons hart en het licht, ons pad zal verlicht zijn.
Wij zullen dan weten dat oplossingen en problemen met
elkaar verbonden zijn en bij elkaar te vinden zijn.
Wij hoeven alleen maar te gaan zitten en het wordt helderder
om ons heen.
Het onrustige water komt tot rust en tot helderheid.
Het is ons denken dat aan het water blijft schudden.
Het is ons denken dat het allemaal troebel maakt.
De helderheid is te vinden in het oog van de storm.
Wij zijn zelf het oog van de storm.
Wij zijn het ankerpunt van de lijn waardoor er rust komt.
Het is allemaal IN onszelf te vinden.
Wij schrijven ieder moment verder aan ons boek.
Er kunnen twee heel verschillende delen ontstaan.
Een zwaarmoedig verhaal waar nauwelijks een draad van te
volgen is, geschreven door ons denken.
Ons denken dat van de hak op de tak springt.
Of het deel dat vanuit lichtheid is geschreven en waarin wij
een verlichte kijk op ons leven zien.
Het hart weet hoe te gaan.
Het hart laat ons in rust en stilte ons pad lopen.
Ons hart heeft de antwoorden en de oplossingen.
In ons hart kent geen verwarring, wel verbinding.
Ons hart is de levenslijn van ons boek.
Het mooiste deel wordt geschreven vanuit het hart.
Keuzes vanuit het hart zijn de keuzes waar licht en liefde
aan is verbonden.
Voel en weet hoe de rest van je boek te schrijven.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
