De oude mens ging door zijn eigen bijzondere processen.
De oude mens leerde af om zijn innerlijke kind te blijven
vasthouden.
Wij hadden de drang, niet alleen IN onszelf, om ons
te los te maken van dat kind en bij die volwassen wereld te
willen horen.
Je werd geboren en kwam in een werelds spel terecht.
Je kwam als kind en belande in een mallemolen waarin
je de “opdracht” kreeg zo snel mogelijk je aan te passen aan
die wereld van de volwassenen.
Je
wilde zo graag meedoen en gezien worden.
Je was doelgericht en had geen tijd om de reis te volgen
die je maakte van kind naar volwassene.
Hoe bizar is het dat wij nu die reis in omgekeerde richting
maken, terug naar het wezen en de inzichten van dat innerlijke
kind.
Wij dragen dat kind nog steeds in ons.
Soms komt het ongevraagd om de hoek.
Dan kunnen wij verbaasd staan over ons zelf.
Heb ik dat nog in mij?
Het innerlijke kind is wijzer dan wij denken.
Het kijkt met de ogen van een kind dat aan het leren is.
Het kind leeft vanuit het aangeboren open gevoel.
Het kind is open en is leergierig.
Het kijkt uit naar nieuwe mogelijkheden.
Het is zich pas later gaan sluiten en afsluiten.
De nieuwe mens is verbonden aan die zuivere bron
die wij in ons dragen.
Ons innerlijke kind is veel bij die bron te vinden.
Het speelt graag en daar mag het zich onbegrensd bewegen.
Het kind kijkt met de ogen van een kind.
Alles is nieuw en alles wil gezien worden.
De nieuwe mens is in een geheel andere wereld van
inzichten en informatie terecht gekomen.
Door te kijken via de ogen van ons innerlijke kind,
laten wij veel zwaarte van die oude tijd los.
Het innerlijke kind is blij met iedere stap die het gezien
en bewonderd heeft.
Dit is precies het gevoel van de nieuwe mens.
Geen waarde oordeel.
Gewoon zijn.
Genieten en iedere dag als de eerste en de laatste beleven.
Zonder dat via zware gevoelens in te vullen.
Wij hebben de hand van het innerlijke kind ooit losgelaten.
Het innerlijke kind vraagt ons nu of het ONS bij de hand
mag nemen en ons leiden in het leven van de nieuwe mens.
Alles is precies tegengesteld als dat wij altijd dachten.
Wil je geen ruzie, je draait jezelf in allerlei bochten
en er zal ruzie ontstaan.
Je liet namelijk niet zuiver zien wie je was.
Je had je masker op.
De nieuwe mens doorziet de ander.
Maskers worden onmiddellijk herkend.
De zuiverheid van de nieuwe mens brengt ons naar openheid.
Die openheid geeft ons veiligheid.
Het is ons innerlijke kind dat ons wil leiden.
Sla de handen ineen.
Voel dat je het niet alleen doet.
Alles is verbonden.
Ga samen op pad.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
