Het is herfst, het jaargetijde van stormen.
Storm kan beangstigend zijn.
Alles heeft twee kanten.
De
storm blaast het oude hout uit de bomen.
Het veegt de natuur schoon.
Het maakt de natuur klaar voor de volgende fase.
Wij zitten in een wereldstorm.
Het maakt veel duidelijk.
De beelden veranderen per dag.
Wij leren ons staande houden.
Wij zijn krachtig genoeg.
Wij kunnen het.
Hebben wij dit vertrouwen in onszelf?
Kunnen wij ons verbinden met onze eigen
krachten.
Kunnen wij werken met onze nieuwe vaardigheden?
Waar is het oog van de storm?
In het oog van de storm heerst de stilte.
Daar kan je zijn en je veilig voelen.
Het oog van de storm ben jijzelf.
Je eigen stilte is het oog van de storm.
Door naar buiten te kijken,
vertroebelt je beeld.
Door te luisteren naar de ander, ga je twijfelen
aan je eigen gevoelens.
Jij bent het oog van de storm.
JIJ weet en voelt.
Je kent je eigen wijsheid.
De storm leert je omgaan met jezelf.
Je leert om jezelf te zijn.
Je leert om dichtbij jezelf te blijven.
Je voelt dat je daar rust kunt vinden.
Die rust is er altijd.
Het maakt niet uit hoe sterk die storm is.
Jij draagt je eigen wijsheid in je.
Het is aan jou om jezelf te vertrouwen.
Om te weten wat je waard bent.
Kijk naar je verleden.
Hoe vaak heeft je gevoel je geleid en je
jouw waarheid aangegeven?
Waarom zou dat dit keer anders zijn?
Laat je eigen wijsheid niet afhangen van het
woord of beeld van de ander.
Ieder loopt zijn/ haar eigen verlichte pad.
Jij
kan het.
Het universum weet dat.
Je bent hier niet bij toeval.
Je bent gekozen.
Jij hebt gekozen.
Laat het maar stormen.
Jij hebt je eigen waarheid.
Jij hebt je eigen veiligheid.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
