Grenzen stellen, zo moeilijk.
Grenzen
stellen, zo bevrijdend.
Waarom
is het toch zo moeilijk om onze grenzen te stellen?
Dat
heeft met onze opvoeding te maken.
Dan
bedoel ik de opvoeding van oudere generaties.
Je
bent zeker als kind opgevoed dat jij de mindere was en dat altijd de
oudere voor ging.
Het
kind kwam naar de ouder.
Niet
de ouder naar het kind.
Het
zit erin gebeiteld.
Maar
is dit niet ook een zogenaamd dogma?
Inmiddels
leven wij in een heel andere tijd.
Wij
hebben nu begrepen dat wij onszelf aardig en lief mogen vinden.
Dat
wij onszelf ook sterk mogen positioneren.
Je
mag laten zien dat je er bent.
Nog
sterker….
Dat
je een prachtig mens bent en dat je dat zeker mag beamen.
Wij
zijn in een heel andere energie beland.
Wij
zijn aan het overgaan naar die 5e dimensie.
Wij
mogen laten zien wie wij zijn en wat wij willen.
Dit
is niet egoïstisch.
Want
bij egoïsme, stel ik mijn eigen grenzen boven die van de ander.
Stel
ik mijn eigen doelen boven die van de ander.
Maar
ik mag gewoon laten zien wie ik ben.
Mijn
masker laten vallen en daarmee ook alle onduidelijkheid naar de
ander.
Ik
ben die ik ben.
Ik
wil wat ik wil.
Ik
zie wat ik zie.
Ik
denk wat ik denk etc.
Ik
voel mijn vrijheid.
Ik
geef duidelijk aan wat wel en niet kan voor mij.
Dat
is niet lastig voor de ander.
Ik
maak het de ander duidelijk zonder in raadselen te blijven spreken.
Die
ander voelt dat ik mijn masker afgelegd heb.
Dat
ik puur en in liefde de ander wil en kan benaderen.
Dat
is geen enkele verborgen agenda heb in welke relatie dan ook.
Dat
hoort helemaal bij de 5e dimensie.
Alles
komt aan het licht.
Alles
is zichtbaar.
Niet
alleen ikzelf.
Ook
die ander is zichtbaar voor mij, wanneer ik mij zonder masker opstel.
Die
ander laat dan ook zijn masker vallen.
Wij
staan open en eerlijk tegenover elkaar.
Wij
kunnen ons open en eerlijk naar elkaar opstellen.
Geen
vraagtekens in wat wil die ander van mij.
Nee
alles wordt duidelijk, zodra ik precies in liefde aangeef wat ik wel
en niet wil.
Past
het dan kan ik er voor de ander zijn.
Past
het niet dan deze keer niet, maar de volgende keer in liefde.
Grenzen
stellen geeft duidelijkheid.
Het
doet niets af aan je eigenwaarde.
In
tegendeel.
JIJ
laat zien wie je in liefde bent.
De
ander zal zich uitgenodigd voelen ditzelfde te doen.
Zo
komen wij nog dichter tot elkaar.
Openheid,
vrijheid en veiligheid worden vergroot door je grenzen te stellen.