Turbulentie, dat is het woord dat ons bezig houdt.
Wij tuimelen van het ene moment in het ander.
Wij weten het. Ja loslaten.
Maar waar vind ik dan houvast? Geen houvast meer.
Hoe moet ik dan verder.
Ja ik vind alles prachtig. De nieuwe tijd. De nieuwe energie. Maar geen houvast.....
Dat geeft een onveilig gevoel. Waar kan ik heen? Waar kan ik schuilen. Geen compromis? Moet ik het oude volledig loslaten voor ik het nieuwe kan ontvangen. Wat gebeurt er allemaal.
Ook dit is weer heel herkenbaar. Het is alsof wij sterker met onszelf geconfronteerd worden. Hebben wij dan niet al heel hard aan onszelf gewerkt? Moeten wij dan ook nog door dit confronterende stuk heen?
Er zijn voor ons gevoel weinig rustpunten. Wij gaan door. Wij lopen voor ons gevoel soms op ons tenen? Wij lezen, horen en voelen het. Wij zijn op weg naar het nieuwe. Maar het is zo veilig om het oude vast te houden. Wij weten wel wat wij hebben, maar niet wat er komt.
Is dat zo?
Hebben wij in momenten van rust niet al een beetje meer kunnen voelen van de nieuwe energie? De energie die vraagt om geduld en vertrouwen. Een nieuwe energie die minder vraagt om aan onze eigen vertrouwde (schijn)veiligheid te blijven hangen.
Wij komen steeds meer in het gedrang met ons eigen functioneren. Ja dat gebeurt altijd wanneer je op een grens van het ene naar het andere staat. Maar het is een vorm van koudwatervrees.
Dus ga door met loslaten.
Ga door met het leven in het NU.
Ga door met vertrouwen.
Dan zal je steeds meer momenten mogen genieten van de nieuwe, lichtere energie. Het zal je een ander mens maken. Een mens met vertrouwen en vervult van trots. Ja dit heb JIJ bereikt. Door aan jezelf te werken en door...... los te laten!
Tot gauw
