Het universum heeft de knoppen op “versnellen” gezet.
Niet zo vreemd.
Al jaren wordt geroepen, dat die extreme zonnevlam zal komen.
Maar die kon niet komen voordat de mens die zou kunnen verdragen.
Het universum houdt de vinger aan de pols en dus komt die niet
eerder dan dat de mens die energetische kracht kan doorstaan.
In de loop van de tijd zien wij die universele energie, krachtiger worden.
Wij zijn zo ver getransformeerd dat wij dat aan kunnen.
Wij zijn transparanter geworden en daardoor geleiden wij die
energie gemakkelijker via ons lichaam.
Het is lang niet altijd gemakkelijk, maar je hebt altijd keuzes.
Door vast te houden aan het oude, zal je een gevecht aan gaan met
de verandering die je ondergaat.
Door je mee te laten voeren op de energetische golven, wordt
het gemakkelijker.
De wind tegen of de wind in de rug.
Je door de golven laten overspoelen, of je laten optillen en verderop
neer laten zetten.
Keuzes zijn er altijd.
Ons lichaam vertelt ons hoe wij het beste er doorheen kunnen komen.
Ons lichaam heeft veel rust nodig.
Niet zo vreemd.
Kinderen in de groei, zijn vermoeid.
Wij zijn zwanger van onze nieuwe zelf.
Alles dat fysiek in hoog tempo verandert, heeft veel rust nodig.
Wij veranderen niet
alleen fysiek.
Onze psychische kanten veranderen ook.
Daardoor hebben wij veel rust en stilte nodig.
Door je los te koppelen
van het internet, ga je sterker luisteren
naar wat je innerlijke stem te vertellen heeft.
Door meer in stilte te leven, zal je in de nacht gemakkelijker en
rustiger inslapen en doorslapen.
Omdat wij transparanter zijn, bewegen wij ons door meerdere
innerlijke werelden.
Alles wordt gevoeld en gezien.
Ons lichaam is veranderd in wat het in zich op kan nemen en
in wat het kan verteren.
Door aan het oude vast te houden, gaan de werelden verder
uit elkaar drijven en schieten er contacten los.
Wij kunnen niet alles meer verwerken.
Wat te dicht en te zwaar van structuur is, kan de lever niet meer
volledig afbreken, zoals wij dat gewend waren.
Wij zijn op pad en gaan lichter en luchter leven.
Door te zwaar aan onszelf te blijven trekken, blijven wij
onszelf verzwaren en juist dat verzwaart ons proces.
Wij kunnen keuzes maken.
Ons lichaam spreekt in alle talen tot ons.
Het is aan ons om ons lichaam ook de ruimte te geven om zijn/
haar eigen verhaal aan ons te vertellen.
Een koolstof lichaam dat overgaat naar een kristallijn lichaam,
zit echt anders in elkaar van samenstelling.
En om die overgang te maken, daar is tijd, aandacht en heel veel
rust voor nodig.
Zie het bijzondere van dit proces.
Wij denken er zo gemakkelijk over, maar het zit veel ingewikkelder
in elkaar dan wij kunnen bedenken.
Het is niet voor niets dat de medische wereld hier nog niets van
wil en kan begrijpen.
Wij zijn hen mijlen vooruit en leven in een andere wereld.
Niets ging zo maar en vanzelf.
Wij worden gedragen op de golven van het licht.
Het is de zon en de maan, omringd door alle planeten die dat
voor ons mogelijk maken.
Alles is met elkaar verbonden.
Alle heeft zijn eigen rol in dit bijzondere spel.
Door daarvan doordrongen te zijn, wordt het een heel bijzondere
tijd en daarin zijn wij uitgenodigd om deel te nemen.
Het spel kon niet zonder ons uitgevoerd worden.
Wij zijn uniek en daarom zitten wij in deze rol van deze processen.
Namasté
Ik zie het licht
Martha Krul
